To the Side

Contemporary painting draws extensively on the different forms of art and culture. It is especially visible in Iwona Zawadzka works. Despite her young age, she has distinctive, original

individual style. She is best known for her large format oil paintings entirely devoted to

a men, his gestures, poses and bearing.

In 2008, Iwona Zawadzka created a cycle of paintings which is referenced to the vanishing tradition of folk music and dress. This cycle was inspired by the music of the modern folk group

Ethno-Lyrics for which the artist has designed the cover of their newest album called ‘Opowieści ze Wschodu’. The album contains Ukrainian, Belarussian and Russian songs deeply rooted in the tradition of the Eastern Slavism.

Zawadzka’s cycle is an individual interpretation of this folklore. The main theme is the multiplicated female figure in motion (usually it is the portrait of the artist itself). The figures are captured while dancing, some of them clutch their sides,stamp their feet or swing their legs. These movements combine ballet subtlety and strength of the folk dance. The figures are dressed in the contemporary clothes in (as if projected )colours and shapes of folk patterns.

While creating the painting, the artist analyses and subjectively transforms the pictures of herself. She abstracts the figure from the background of the picture and transfers it onto the oil painting. The artist repeats the same female motif in different colours and again cuts it from the background with a thin contour. The body of the figure stops to be the specific person and becomes a universal representation of a body freezed in dynamic movement and flatten, abstract space.

Thanks to bold experiments in perspective, contrasting colours and contour drawing the artist creates her individual, robust style.

The cycle soothes and sends almost into the dance trance. The artist puts the spectators into the position of voyeur charmed by the girls in the patterned dresses. The new paintings by Iwona Zawadzka shows that the contemporary art is open on tradition and widely understood culture.

Magdalena Durda-Dmitruk

W stronę

W powstałym w 2008 roku cyklu Iwona Zawadzka podejmuje swoisty dialog z ginącymi wątkami ludowej muzyki i stroju. Inspiracją do jego namalowania stała się niedawno wydana płyta „Ethno-Lyrics: Opowieści ze Wschodu”, do której wykonała projekt okładki. To antologia pieśni ukraińskich, białoruskich, rosyjskich i łemkowskich, w wykonaniu pięciu utalentowanych wokalistek z Podlasia, sięgająca do dziedzictwa wschodniej Słowiańszczyzny, poprzez różne style śpiewania opowiadająca o ludzkich uczuciach.

Zawadzka w indywidualny sposób adoptuje elementy ludowej tradycji na potrzeby malarstwa. W nowych obrazach motywem budującym kompozycje jest zmultiplikowana postać kobieca w ruchu (zazwyczaj to zwielokrotniony portret samej autorki). Plakatowo, płasko malowane sylwetki uchwycone są podczas wykonywania kroków i figur tańca ludowego. Trzymają się pod boczki, przytupują, zamaszyście wymachują nogami. Autorka łączy w nich subtelność powabnej kobiety, siłę krzepkiej ludowej tancerki oraz zręczność atlety. Są zamknięte w swoim świecie, niezwykle efemeryczne, skupione na wykonywanych czynnościach. W tanecznym ruchu unoszą się, kroczą, bądź spoglądają w toń dekoracyjnej przestrzeni. To dziewczęta odziane w zwykłe, codzienne stroje, na które niczym wyświetlone z projektora, nakładają się barwy ludowych wzorów. Proces powstawania obrazu jest długi. Artystka poddaje subiektywnemu przetworzeniu fotografie własnej osoby zajętej prostymi działaniami. Sylwetkę wyabstrahowuje z otoczenia, następnie poddaje malarskiej interpretacji. Przenosi na płótno, powiela w różnych wariantach kolorystycznych, odcina od tła delikatnym konturem, wpisuje w przestrzenie puste lub wypełnione dekoracyjnym, inspirowanym motywami słowiańskich strojów wzorem.

Maluje właściwym dla siebie językiem – olejem na płótnie, „uszlachetniając” kompozycje i tonacje barwne utrzymane w srebrzystych szarościach, różach bądź błękitach, wielowarstwowym laserunkiem. Do zapisu, z jednej strony syntetycznego, z drugiej również dekoracyjnego, używa prostych środków: konturowego rysunku, arabeskowej, dekoracyjnej formy, kontrastowych zestawień barw, specyficznego kadrowania, deformacji uzyskiwanej dzięki wybranym ujęciom perspektywicznym.

Obcowanie z obrazami zapatrzonej obecnie „w stronę” wschodu Iwony Zawadzkiej działa kojąco, wprowadza w swoisty, prawie taneczny trans. Widza stawia w roli podglądacza barwnego korowodu zmultiplokowanych panien w pasiastych strojach zawieszonych w ponadczasowej przestrzeni. To cykl zdradzający nowe inspiracje artystki, będący również dowodem na to, że sztuka współczesna może być niezwykle otwarta na tradycję i szeroko pojętą kulturę. Także ludową.

Magdalena Durda-Dmitruk